بلدرچین
بلدرچین کوچک ترین پرنده از خانواده قرقاول ها می باشد که نام علمی آن کتورنیکس راسته ماکیان سانان و در زبان فارسی آن کرک ، ورتج، بدبده . در عربی نیز به آن سلوی و سمانی می گویند.
در طب سنتی اسلام ، خواص گوناگونی به بلدرچین نسبت داده اند، مثلا به عقیده عبدالملک بن زهراندلسی (قرن5) گوشت بلدرچین خوشمزه و خوش طعم است که هم برای افراد سالم و هم برای بیماران سودمند می باشد سنگ (کلیه و مثانه) را خرد می کند و مفید است.و نیز به گفته انطاکی” گوشت بلدرچین مغذی است و بدن را فربه می سازد.”
بلدرچین حیوانی است با خصوصیات پرندگان وحشی شکاری و بسیار پر جنب و جوش را دارد و هرچه قدر ماهیچه در طول حیات خود فعال تر باشد گوشت آن نیز لذیذ تر است (مانند ران مرغ ، دم ماهی، ران حیوانات شکاری و گوسفند و همچنین سینه پرندگان وحشی)
بلدرچین ها باعث ازدیاد ذخیره گلیکوژن در بافت های ماهیچه ای آن ها می شود که این امر باعث می گردد گوشت این پرندگان بسیار لذیذ شود.از مزایای گوشت بلدرچین بعد از طبخ به هیچ عنوان متلاشی نمی گردد.
72 درصد وزن بلدرچین قابل استفاده است که در مرغ 55 درصد می باشد. 20 درصد وزن کل بدن پرنده را عضله تشکیل می دهد و درصد پروتئین و ماده خشک در عضله ران 80 درصد است.درصورتی که این رقم در مرغ 65 درصد می باشد. گوشت سینه بلدرچین به دلیل جنب و جوش و پروازهای متناوبی که انجام می دهد علاوه بر اینکه حجم قابل توجهی از کل لاشه (یک سوم) را تشکیل می دهد دارای طعم بسیار خوبی می باشد.
